नेपालमा खेलकुदको ईतिहास लामो भएपनि मार्सलआर्टको परिप्रेक्ष्यलाई हेर्ने हो भने २०३९ सालमा जगत गौचन द्धारा सर्वसाधारणले पनि खेल्न पाउन भनी राष्ट्रिय खेलकुद परिषद अन्तर्गत नेपाल मार्सलआर्ट संघवाट प्रशिक्षण दिन थालीयो । क्योकुशिन कराते धेरै जोखीम खेल मानिन्छ । त्यसैले यस्मा महिलाको सहभागीता खासै हुदैन । स्थापनाको १४ बर्षको यात्रापछी बसन्तपुर डोजोले महिलाहरुको प्रतिस्पर्धा गराई महिलाहरुलेपनि यो खेलमा भिडन सक्छन भन्ने नेपालमा पहिलो पटक प्रमाण दिएको थियो । यसै समय देखि नेपाली क्योकुशिनको आकासमा उदाएको एउटानाम हो बिनिता महर्जन ।
काठमाडौं न्यरोड सवलबहालमा पिता अष्टनारायण र माता लक्ष्मी महर्जनको कोखवाट जन्मनु भएकी बिनिता परिवारको कान्छी छोरी हुनु हुन्छ । सितेरीयो कराते हुदै क्योकुशिनमा प्रवेश गरेका बिनिताको एउटा अनौठो किर्तिमान छ । सहभागीता जनाएको कुनैपनि प्रतियोगीतामा खालीहात फर्कनु परेको छैन । करातेको उपल्लो दर्जा ब्ल्याक बेल्ट दोस्रो डान प्राप्त गहाले पहिलो पटक बिजय हुँदाको बर्णन उहाकै शब्दमा म सितेरीयो कराते खेल्दै थिए । पहिला क्योकुशिन खेलेर प्रतियोगीता नहुने भएकोले छोडेर सितेरीयोमा उएको थिए ।बसन्तपुरमा महिला प्रतियोगीता हुने थाहा पाएर नेपालमम पहिलो पटक हुने प्रतियोगितामा सहभागी हुन पाउने भएकोले पुनं ट्रेनिङमा फर्के । २०५३ सालमा म लगाएत बिनिता चौधरी,प्रमिला थापा,कबिता राई बसन्तपुर डोजोवाट सहभागिता हुने भयो । पहिलो प्रतिस्पर्धा भएकोले जावलाखेल डोजोका गंगा थापा र सरीला श्रेष्ठ उत्कृष्ट खेल्छ भन्ने सुनेको थिए । सेमिफाईनल सम्मको यात्रमा खासै कठिनाईको सामना गर्नु परेन । सेमिफाईनलमा प्रमिला थापालाई कडा प्रतिस्प्रधामा जिते । फाईनलमा सरीला श्रेष्ठसंग दुई राउण्ड संम्म ड्र भयो तेस्रो राउण्डमा मैले जिते तिनवटा रातो झण्डा र एकवटा ड्रको झण्डा उठ्दा त मैले संसारनै बिजयभएको आभास भयो । मेरो बुबाले हर्षको आशुँ झार्नु भयो । म पहिलो पटक नेपाल च्याम्पियन बनेकी थिए । भोलीपल्टको सबै पत्रीकामा मेरो फोटो सहित "ऐतिहासिक बिजयी महिला बिनिता" बिनिता पहिलो
नेपाल च्याम्पियन बनिन " ईतिहास रचिन बिनिताले"स्वर्ण अक्षरमा नाम लेखीन बिनिताले"जस्ता शीर्षकमा समाचारहरु आए । मेरो पनि हर्षको सिमानै थिएन । त्यस समय मोवाई त थिएन तर घरको फोनमा आफन्तजन र साथीभाईहरुको निरन्तर बधाई शुभकामना फोन उठाउन भ्याई नभ्याई नै थियो । जिवनको अबिष्मरणीय क्षण थियो ।
नेपाल च्याम्पियन बनिन " ईतिहास रचिन बिनिताले"स्वर्ण अक्षरमा नाम लेखीन बिनिताले"जस्ता शीर्षकमा समाचारहरु आए । मेरो पनि हर्षको सिमानै थिएन । त्यस समय मोवाई त थिएन तर घरको फोनमा आफन्तजन र साथीभाईहरुको निरन्तर बधाई शुभकामना फोन उठाउन भ्याई नभ्याई नै थियो । जिवनको अबिष्मरणीय क्षण थियो ।
0 comments:
Post a Comment